“Güzellik” bir realite midir, yoksa bir algı
mı?
Bizim değer yargılarımızla şartlanmamış birisinin,
mesela bir uzaylının veya bizim yönlendirmemizden uzak ormanda tek başına
büyümüş birisinin, güzellik anlayışı bizim güzellik anlayışımızla aynı
olur mu?
Aslı, Şirin, Leyla gerçekten çok güzel miydi? Yoksa
onları güzel kılan; Kerem’in, Ferhat’ın, Mecnun’un aşkları mıydı?
Aslında bu soruların cevabını atalarımız vermiş, o
güzelim Atasözleriyle; “Güzellik görenin gözündedir...”, “Kuzguna yavrusu
güzel”…
Ne kadar doğru; “Güzellik görenin gözündedir...”
Ve aynı anlayış türkülerimize, şiirlerimize,
şarkılarımıza yansımış…
Ne diyor Veysel; Güzelliğin on para etmez şu bendeki
aşk olmasa…
Ve Rüştü Şardağ’ın O güzel Şarkısı; “Mânâda güzel,
ruhta güzel, tende güzelsin/Ey sevgili sen elde değil, bende güzelsin.”
Kısa şiirin, kısa deyişin üstadı Özdemir Asaf da
aynı duyguyu şu kelimelerle anlatır; “Güzellik gözlerdedir bakılanlarda
değil..."
Bakan sevgi ile bakmayınca, baktığı dünyanın en
güzel varlığı olsa O güzelliği göremez ki..
Efendimiz ( s.a.v ) ile sahabeler bir seyahat
esnasında yolda bir köpek ölüsüyle karşılaşırlar; hava sıcak, köpek
ölüsü güneşin altında kokusunu iyice yaymış tam anlamıyla leş gibi
kokmaktadır.. Sahabelerin hepsi tiksinerek burunları kapatmışken , O güzel
insan; “ama dişleri ne güzel” diyebilmiştir…
Evet; asıl mesele; köpek leşindeki güzel dişleri,
kötü diye nitelenen insanın kalbinin derinliklerinde ulaşılmayı bekleyen
iyilik kırıntılarını, umutsuzluk ummanındaki umut adasını, görebilmektir...
Ama ne yazık ki, bizim insanlara, eşyalara, kendi gözümüzle, kültürel
mirasımızdan bize yansıyan bakış açısıyla bakmamız engelleniyor…
Kapitalist tüketim toplumunun dayatmalarıyla
bakıyoruz; eşyaya, insana... Mehlika Sultana şiirler yazan şairlerin yerini
vesikali yâre şiirler yazan şairler alıyor; ahu gözlerin, selvi boyların yerine
tombul tombul memeler süslüyor şiirleri.. .
Güzellik anlayışımız, soyuttan somuta indirgeniyor;
herkesin güzel anlayışı tekleşiyor.. Herkesin hayal dünyasında aynı güzel,
kendi güzeli yok; kıyafette, makyajda, renkte güzellik anlayışımızı
holdingler ve onların reklamcıları belirliyor…
Oysa, başkasının güzelinden bana ne; ben güzele
güzel demem, güzel benim olmayınca..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder